Głaz upamiętniający Eugeniusz Lokajskiego „Broka” (ur. 14.12.1908 r., zginął 25.09.1944 r.) polski lekkoatleta, olimpijczyk, fotograf amator, podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego II RP, porucznik Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego.
We wrześniu 1939 r. był dowódcą plutonu 35. pułku piechoty w składzie 9. Dywizji Piechoty Armii „Pomorze” (później Front Północny). Wzięty do niewoli sowieckiej w rejonie Brześcia nad Bugiem. W październiku zbiegł i przedostał się do Warszawy – unikając losu kolegów, zamordowanych później przez NKWD w Katyniu i innych miejscach.
W powstaniu warszawskim służył w kompanii sztabowej „Koszta”, początkowo był oficerem łącznikowym kompanii, a 30 sierpnia 1944 został dowódcą plutonu. Zajmował się dokumentacją fotograficzną przebiegu walk oraz zbrodni dokonywanych przez wojska niemieckie, a jego zdjęcia spotkały się z powszechnym uznaniem i stanowią nieocenione świadectwo oporu walczącej stolicy. Wykonał ponad 1000 zdjęć dokumentujących powstanie warszawskie. Zginął 25 września pod gruzami zbombardowanej przez Niemców kamienicy przy ulicy Marszałkowskiej 129.
2 sierpnia 2009 Prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył pośmiertnie Eugeniusza Lokajskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej.
Głaz pamiątkowy usytuowany jest na skwerze pomiędzy blokami 8 i 14 przy ul. Lokajskiego.