null

Lech Wojciech Królikowski

Drukuj otwiera się w nowej karcie
Lech Królikowski
Komisje:
   
Dr hab. inż. Lech Królikowski – rektor i profesor prywatnej wyższej szkoły w Warszawie; wieloletni pracownik Polskiej Akademii Nauk, a także Najwyższej Izby Kontroli; W latach 1992-94 prezes fundacji „Promocja Polska” (m.in. działania na rzecz budowy Domu Polskiego w Kaliningradzie). Prowadził badania naukowe m.in. w Petersburgu, Rydze, Paryżu; stypendium w Deutsches Museum w Monachium; uczestnik konferencji naukowych ICOHTEC w Wiedniu i Uppsali. Jest autorem (lub współautorem) czternastu książek w tym trzynastu tematycznie związanych z Warszawą, m.in.: I Warszawę nie od razu zbudowano, Szkolnictwo dawnej Warszawy, Globalizacja a rozwój Warszawy, Rozważania o przyszłości Warszawy, Rozwój przestrzenny Warszawy. Opublikował także prawie 300 artykułów, zamieszczonych w pismach naukowych, wydawnictwach popularnych i tzw. prasie lokalnej. W 2004 r. został powołany przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego do Rady Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie; funkcję tę pełnił do końca 2010 r. Od 1993 r. prezes Towarzystwa Przyjaciół Warszawy. W 1990 r. wybrany został pierwszym burmistrzem ówczesnej dzielnicy-gminy Warszawa-Mokotów. W odrodzonym samorządzie terytorialnym po raz czwarty sprawuje funkcję radnego; w kadencji 2010-2014 pełni funkcję przewodniczącego Rady Dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy. W latach 1994-98 delegat do Sejmiku Samorządowego Woj. Warszawskiego, W latach 1994-98 przewodniczący Komisji Urbanistyki, Architektury i Budownictwa Rady Gminy Warszawa-Ursynów, 1994-96 kierownik zespołu studialno-badawczego „Warszawa XXI” w Biurze Zarządu Miasta Stołecznego Warszawy. Jest inicjatorem wielu pomysłów dotyczących stolicy, w tym m.in. wielkomiejskiego zagospodarowania Łuku Siekierkowskiego, utworzenia Międzynarodowych Targów Warszawskich w rejonie Wyczółek, tzw. mostu na zaporze, Wystawy Światowej EXPO 2020 (w Warszawie), utworzenia Warszawskiego Banku Hipotecznego, i innych. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Nagrodą im. św. Brata Alberta – Adama Chmielowskiego.