Wyniki wyszukiwania w serwisie Ursynów

Mączeński Zdzisław (1878-1961) Architekt. Ukończył politechnikę w Wiedniu i w Warszawie. 1946-60 profesor Politechniki Warszawskiej. W okresie międzywojennym jeden z czołowych architektów warszawskich. Projektował domy, kościoły i budynki użyteczności publicznej, m.in. gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego 1927-30, Banku Handlowego 1947-49.

Marco Polo (1254-1324) Największy europejski podróżnik średniowiecza. W 1271 wyruszył w podróż na Wschód. Dotarł do Chin. Przez 17 lat z polecenia Kubilaja odbywał podróże po Chinach. Do rodzinnej Wenecji powrócił w 1295. Osadzony w więzieniu przez Genueńczyków spisał relację ze swych podróży. Od 1477 dzieło to opublikowane w wielu krajach wywarło wielki wpływ na rozbudzenie zainteresowań Wschodem.

Malinowski Ernest (1808-1899) Inżynier. Uczestnik powstania 1830-31, potem we Francji, a od 1852 w Peru. Profesor Uniwersytetu w Limie. 1871-76 zaprojektował i kierował budowa najwyżej położonej linii kolejowej na świecie Callao-Oroya, sięgającej do 4769 m n.p.m.

Makowski Tadeusz (1882-1932) Malarz. 1903-08 studiował w ASP w Krakowie. Od 1908 w Paryżu, gdzie zetknął się z kubizmem. Od 1923 z międzynarodowa grupą malarzy wystawia w Galerii Berthe Weill. Jego własny oryginalny styl to synteza kubizmu, malarstwa holenderskiego, naiwnego realizmu i polskiej sztuki ludowej. Pozostawił ponad 600 obrazów olejnych i kilka tysięcy rysunków. Jeden z najwybitniejszych malarzy polskich XX wieku.

Magellan Ferdynand (1480-1521) Żeglarz portugalski w służbie hiszpańskiej. Jeden z największych odkrywców wszystkich czasów. W latach 1519-22 stał na czele wyprawy, która jako pierwsza opłynęła kulę ziemską. Z 265 osób do San Lucor w Portugalii powróciło tylko 18. Podróż udowodniła kulistość Ziemi. Dowódca zginął w 1521 na Filipinach w potyczce z krajowcami.

Łukaszczyk Franciszek (1879-1956) Onkolog. Współtwórca polskiej onkologii. W 1932 zorganizował Instytut Radowy w Warszawie, przekształcony w Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie. Od 1953 prof. Akademii Medycznej w Warszawie. Organizator walki z nowotworami w okresie międzywojennym. 1951-56 prezes Polskiego Towarzystwa Onkologicznego. W 1952 stworzył program zwalczania nowotworów złośliwych w Polsce.

Lanci Franciszek Maria (1799-1875) Architekt pochodzenia włoskiego. Od 1844 działał w Warszawie. Przebudował i rozbudował rezydencję Potockich w Wilanowie, a także kościół św. Katarzyny na Służewiu. W Polsce był jednym z pierwszych architektów stosujących elementy dekoracyjne z lanego żelaza.

Lokajski Eugeniusz (1908-1944) Lekkoatleta, olimpijczyk, fotografik. Od 1924 zawodnik KS "Warszawianka". Jako lekkoatleta największe sukcesy odnosił w rzucie oszczepem. W 1936 zajął siódme miejsce na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie. Autor wielu prac fotograficznych. Utrwalił sceny walk powstańczych w śródmieściu Warszawy. Zginął podczas bombardowania ulicy Marszałkowskiej.

Lalewicz Marian (1876-1944) Architekt. Reprezentował akademicki klasycyzm. W 1901 ukończył studia w Petersburgu, następnie prowadził tam działalność architektoniczną i pedagogiczną. Prof. Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, a od 1920 Politechniki Warszawskiej. Projektował liczne monumentalne gmachy użyteczności publicznej, np. gmach Dyrekcji PKP na Pradze, Instytut Geologiczny, Bank Rolny na ul. Nowogrodzkiej w W-wie ( 1927) oraz koszary marynarki wojennej w Gdyni.

Lachman Wacław (1880-1963) Dyrygent, pedagog, kompozytor. W 1906 r. założył Towarzystwo Śpiewacze "Harfa". 1921-25 wicedyrektor i dyrygent chóru Filharmonii Warszawskiej. Komponował głównie utwory chóralne i pieśni. Dwukrotnie otrzymał nagrodę m.st. Warszawy

Kostka Napierski Aleksander Przywódca chłopów podhalańskich. W wojnie 30-letniej jako kapitan w służbie szwedzkiej walczył w Niemczech. Po śmierci Władysława IV wrócił do Polski. W 1651 opanował zamek w Czorsztynie. Wzywał stamtąd chłopów do powstania przeciwko szlachcie. Powstanie stłumiono. Kostka Napierski został schwytany i skazany na śmierć. Wyrok wykonano w Krakowie.

Kopciński Stefan (1878-1934) Działacz ruchu robotniczego, z zawodu lekarz. Od 1918 w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) jako jego czołowy działacz oświatowy. W latach 1918-28 przyczynił się w Łodzi do wprowadzenia obowiązku powszechnego nauczania. Od 1922 senator II RP i sekretarz generalny Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego.

Kolbe Maksymilian (1894-1941) Franciszkanin, organizator ośrodka w Niepokalanowie, gdzie redagował m.in. pisma "Rycerz Niepokalanej" i "Mały Dziennik". W 1931-33 przebywał w Japonii jako misjonarz. Organizował placówki franciszkanów w Nagasaki. W 1941 wywieziony do Oświęcimia zgłosił się dobrowolnie na śmierć w bunkrze głodowym zamiast jednego z wyznaczonych współwięźniów. Beatyfikowany w 1963, w 1982 kanonizowany przez Jana Pawła II.

Kiepura Jan (1902-1966) Śpiewak operowy i estradowy (tenor). Studiował na UW. Od 1923 w chórze opery warszawskiej. W 1926 wyjechał na stałe z kraju. Występował m.in. w Wiedniu, Berlinie, Londynie i Nowym Yorku. Od 1932 często na występach gościnnych w kraju. Dochód z ostatniego w 1939 w koncertu w Teatrze Wielkim przeznaczył na Fundusz Obrony Narodowej. Po raz ostatni w Warszawie wystąpił w 1965. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

Kiedacz Zbigniew (1911-1944) Żołnierz Armii Polskiej na Wschodzie pod dowództwem Wł. Andersa. Po ukończeniu gimnazjum w Poznaniu i odbyciu służby wojskowej został przyjęty do Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu. Po kilku latach nauki, jako zdolny i ambitny oficer został odkomenderowany do Wyższej Szkoły Wojennej, której z powodu wybuchu wojny nie ukończył. W Rosji dowodził batalionem "S". W 1942 zwycięsko przeprowadził do Iraku 600 żołnierzy. Jesienią 1943 pułk kawaleryjski pod jego...

Keresztes-Fiszer Ferenc (1881-1948) Węgierski minister. Doktor nauk administracyjnych. Ukończył Wydział Prawa. Brał czynny udział w I wojnie światowej. Po wojnie osiadł w Budapeszcie i kontynuował zawód adwokacki. Od 1921 powołany na stanowisko nadżupana (wojewody). W 1931 zostaje ministrem spraw wewnętrznych, a w 1932 organizuje od podstaw Królewskie Węgierskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. W swojej działalności politycznej stanowczo przeciwstawiał się wprowadzenia w Królestwie Węgier...

Kazuro Stanisław (1882-1961) Kompozytor, dyrygent i pedagog. Studiował w Instytucie Muzycznym Warszawskim, potem w Rzymie i Paryżu. W 1914 zorganizował Warszawską Operę Ludową. Współzałożyciel Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich. W 1945 reaktywował w Warszawie Państwowe Konserwatorium Muzyczne (od 1946 PWSM), gdzie był profesorem, zaś w latach 1951-57 rektorem. Laureat nagrody m.st. Warszawy.

Jeżewski Kazimierz (1877-1948) Pedagog, działacz społeczny, reformator wychowania sierot. Prekursor rodzinnych domów dziecka. Od 1905 organizował akcję opieki nad dziećmi popieraną przez M. Konopnicką, E. Orzeszkową i H. Sienkiewicza. W 1911 założył Towarzystwo Gniazd Sierocych. Po 1918 zakładał Wioski Kościuszkowskie dla sierot wojennych. Podczas okupacji utworzył domy sieroce na Żoliborzu. W powojennej Warszawie odbudował system Gniazd i Wiosek.

Jastrzębowski Wojciech Bogumił (1799-1882) Przyrodnik, wybitny pedagog. Uczestnik Powstania Listopadowego. Od 1836 profesor nauk przyrodniczych w Instytucie Agronomicznym w Marymoncie. Od 1858 komisarz losów państwowych w Broku nad Bugiem. Założył tam arboretum. Jeden z najlepszych znawców fizjografii kraju, szczególnie jego flory. Odkrył niemal 400 nowych dla Polski gatunków roślin.

Janowski Aleksander (1866-1944) Pionier polskiego krajoznawstwa. Propagator turystyki. Jeden ze współzałożycieli Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Badał stosunki wśród polskiej emigracji: w USA i na Syberii w 1923 i w Ameryce Pd. w 1925. Autor wielu książek krajoznawczych i przewodników, członek Towarzystwa Opieki Kulturalnej nad Polakami Zagranicą.

Hirszfeld Ludwik (1884-1954) Lekarz. Wybitny immunolog i serolog. W latach 1907-11 w Heidelburgu stworzył podstawy nauki o grupach krwi. Wprowadził oznaczenia grup krwi: A. B, AB, O, przyjęte w 1928 na całym świecie. Od 1920 pracował w Państwowym Zakładzie Higieny. Organizował w 1944 UMC-S w Lublinie. Następnie we Wrocławiu, gdzie utworzył ośrodek badań patologii ciąży. Opracował metodę ratowania niemowląt zagrożonych konfliktem serologicznym. Wprowadził także w Polsce oznaczanie...

Herbst Stanisław (1907-1973) Historyk. Zajmował się głównie historią wojskowości, miast oraz geografią historyczną. Od 1954 profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1957 w Wojskowej Akademii Politycznej. Prezes Głównego Polskiego Towarzystwa Historycznego od 1956. Współautor wielotomowej "Historii Polski" oraz autor wielu dzieł naukowych, m.in.: "Toruńskie cechy rzemieślnicze", "Wojna Inflancka 1600-1602", "Miasta i mieszczaństwo renesansu polskiego".

Gutt Romuald (1888-1974) Architekt. W latach 1945-60 profesor Politechniki Warszawskiej. Od 1952 członek Polskiej Akademii Nauk. Początkowo zajmował się tworzeniem narodowych form w architekturze, zwłaszcza domów i zagród wiejskich. W latach 20. tworzy nowe formy przestrzenne i funkcjonalne, co zaowocowało takimi projektami, jak gmach ZUS w Warszawie czy poczta w Ciechocinku. Współautor projektu architektonicznego ambasady chińskiej w Warszawie. Za swą twórczość w 1955 otrzymał nagrodę...

Grzegorzewska Maria (1888-1967) Pedagog i psycholog. Zajmowała się głównie pedagogiką specjalną i kształceniem nauczycieli. W 1921 zorganizowała Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej, którego była dyrektorem do 1960. W latach 1930-35 również dyrektor Państwowego Instytutu Nauczycielskiego. Od 1957 profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Interesowała się przede wszystkim szkolnictwem specjalnym, któremu poświęciła większość swoich prac naukowych.

Gęsicki Zbigniew "Juno" (zm. 1944) Przedwojenny harcerz. Jeden z wykonawców zamachu na gen. Franza Kutcherę w dniu 1 lutego 1944 roku. Po udanej akcji zginął w nurtach Wisły podczas niemieckiego pościgu.

Gandhi Indira (1917-1984) Córka J. Nehru. Indyjski polityk i działacz społeczny. Od 1938 w Indyjskim Kongresie Narodowym, któremu przewodniczyła w latach 1959-60. Po śmierci L.B. Shastriego przywódca grupy parlamentarnej Kongresu i premier Indii, którą to funkcję wiązała z piastowaniem wielu stanowisk ministerialnych, m.in. ministra spraw zagranicznych i wewnętrznych. Zwolenniczka pokojowego współistnienia i neutralności Indii. Zginęła tragicznie wskutek zamachu w 1984 r.

Dybowski Benedykt (1833-1930) Zoolog i lekarz. W procesie Romualda Traugutta skazany na zsyłkę na Syberię. Odkrył dla nauki jez. Bajkał i wskazał jego reliktowość. Bajkałowi i jego faunie poświęcił ponad 40 prac. W latach 1884-1906 jako profesor Uniwersytetu Lwowskiego popularyzował darwinizm i język esperanto. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, a także Akademii Nauk ZSRR.

Dunikowski Xawery (1875-1964) Rzeźbiarz i malarz. 1904-1909 profesor Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Następnie od 1914 w Krakowie, Londynie i Paryżu. Od 1923 profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W czasie II wojny więziony w Oświęcimiu. Od 1955 prof. ASP w Warszawie, a następnie we Wrocławiu. Cały swój dorobek artystyczny ofiarował państwu. W 1965 w warszawskiej Królikarni powstało muzeum jego imienia.

Dembowski Edward (1822-1846) Krytyk literacki, działacz społeczny, filozof. Jeden z głównych przedstawicieli polskiej myśli rewolucyjno -demokratycznej i przywódców Powstania Krakowskiego w 1846 roku, które skończyło się dla niego tragicznie. Na łamach założonego w 1842 "Przeglądu Naukowego" prowadził szeroką działalność publicystyczną. Orędownik rewolucji agrarnej - naród utożsamiał z ludem. Uważał, że naród polski powołany jest do realizacji ideałów socjalistycznych. Poglądy swoje wyłożył...

Demby Stefan (1862-1939) Bibliotekarz i bibliofil. Należał do grona założycieli czytelni i wypożyczalni publicznych w Warszawie.Od 1908 r. redagował pierwsze czasopismo bibliotekarskie w Polsce "Przegląd Biblioteczny". W latach 1934-37 dyrektor Biblioteki Narodowej, powstałej z jego inicjatywy. Był również inicjatorem pierwszej polskiej bibliografii bieżącej, noszącej tytuł "Urzędowy Wykaz Druków".

Cybis Jan (1897-1972) Malarz, uczeń J. Pankiewicza. W początkach twórczości pod wpływem Cezanne'a i Bonnarda. Jego własny oryginalny styl odznaczał się wysokimi walorami kolorystycznymi, swobodną zróżnicowaną fakturą i ekspresyjnymi plamami. Malował główne pejzaże i martwe natury. Od 1945 r. prof. ASP w Warszawie. Za swą twórczość otrzymał wiele nagród, m.in. w 1956 Fundacji im. S. Guggenheima.

Ciszewski Józef Feliks (1877-1937) Patron ulicy na osiedlu "Stokłosy". Działacz polskiego ruchu robotniczego. Do 1906 r. w PPS-Lewicy. W 1916 r. członek Rady Miejskiej m. Warszawy. Podczas I Zjazdu Komunistycznej Partii Polski został członkiem KC. W latach 20 wyemigrował do ZSRR. Osądzony i stracony w czasie czystek stalinowskich w 1937 r. Zrehabilitowany w 1956 r.

Chłapowski Dezydery Adam (1788-1879) Patron ulicy na Ursynowie Północnym. Generał, działacz kulturalny i pionier postępu gospodarczego. Od 1806 r. w armii napoleońskiej; oficer ordynansowy Napoleona. Brał udział we wszystkich kompaniach do 1813 r. Po upadku Napoleona przebywał w Anglii, by po powrocie do kraju osiąść w majątku Turew w Wielkopolsce. Uczestnik Powstania Listopadowego. Współpracownik Karola Marcinkowskiego; zwolennik pracy organicznej. W latach 1843-65 finansował...

Bronikowski Ksawery (1796-1852) Patron ulicy na osiedlu Kabaty. Działacz polityczny w Królestwie Polskim i na emigracji, publicysta. Brał udział w spisku podchorążych i zdobyciu Arsenału 29 listopada 1830 roku. Zwolennik polityki ugrupowań emigracyjnych związanych z Hotelem Lambert. Od 1844 r. dyrektor szkoły polskiej w Paryżu.

Bracia Wagowie Patroni ulicy na Natolinie. Antoni Stanisław (1799-1890) Przyrodnik. Do 1849 r. nauczyciel szkół warszawskich, zasłużony w organizowaniu życia naukowego w kraju. Brał udział w wyprawach do Afryki i Azji Mniejszej. Od 1841 r. współpracownik miesięcznika naukowo-literackiego "Biblioteka Warszawska". Jakub Ignacy (1800-1872) Przyrodnik, florysta. Nauczyciel przyrody w szkołach pijarskich. W dwutomowej pracy "Flora Polska" (1847-49) opisał 1061 gatunków roślin występujących w...

Borsuk Karol (1905-1982) Patron ulicy na Kabatach. Matematyk, od 1938 prof. Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1952 członek Polskiej Akademii Nauk. Autor prac z zakresu topologii, fizyki matematycznej i rachunku prawdopodobieństwa. Twórca teorii retraktów i teorii kształtu.

Boglarczycy Wychowankowie oraz nauczyciele polskiego gimnazjum i liceum działających podczas II wojny światowej w Balatonboglár - miasta na Węgrzech. Obecnie - Stowarzyszenie reprezentujące nieżyjących już wychowawców, profesorów, dzieci i młodzież polską z tych szkół. Węgierskie Królewskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych podczas II wojny światowej przejawiało wiele troski w sprawie Polski. Premier Węgier Pál Teleki, Ferenc Keresztes-Fischer - minister WKMSW, ksiądz poseł Béla Varga i József...

Bartók Béla (1881-1945) Patron ulicy na Ursynowie Północnym. Węgierski kompozytor, pianista i etnograf muzyki. W ciągu 30 lat zebrał ponad 16 tys. melodii ludowych: węgierskich, rumuńskich, serbskich i chorwackich.Od 1940 r. zamieszkał w USA, wykładał w Columbia University w Nowym Yorku. Uchodzi za jednego z twórców muzyki nowoczesnej i jej klasyka zarazem. Twórca takich dzieł muzycznych, jak opera "Zamek Sinobrodego", baletów "Drewniany książę", "Cudowny mandaryn" oraz utworów...

Baló Zoltán (1883-1966) Dyrektor w Węgierskim Królestwie Ministerstwa Obrony. Ukończył Węgierską Akademię Wojskową. Uczestnik I wojny światowej w randze pułkownika. Wspomagał Polskę i Polaków podczas II wojny światowej, w okresie internowania żołnierzy Wojska Polskiego i wojennego uchodźca polskiego na Węgrzech. W 1946 przeniesiony w stan spoczynku.

Bacewicz Grażyna (1909-1969) Patronka ulicy na osiedlu "Stokłosy". Wybitna skrzypaczka i kompozytorka polska. W 1935 r. otrzymała pierwsze wyróżnienie na I Konkursie Skrzypcowym im. H. Wieniawskiego. Od lat 50 głównie komponowała i pracowała jako pedagog w Łodzi i w Warszawie. Pozostawiła wiele utworów na orkiestrę, instrumenty solowe, a także kameralnych. Innym nurtem jej twórczości była literatura. W latach 1962-69 pełniła funkcję wiceprezesa Związku Kompozytorów Polskich.

Arctowski Henryk (1871-1958) Patron ulicy na Ursynowie Północnym. Podróżnik, geograf i geofizyk. Jeden z najwybitniejszych polskich znawców krajów polarnych. Brał udział w wyprawie antarktycznej na statku "Belgica" (1897-99), gdzie poczynił liczne obserwacje oceanograficzne i meteorologiczne, a także sporządził mapę batymetryczną części mórz antarktycznych. W 1910 prowadził badania na Spitsbergenie. W latach 1929-39 był profesorem geofizyki i meteorologii na Uniwersytecie Lwowskim. Od ...

Amundsen Roald (1872-1928) Patron ulicy na osiedlu "Imielin". Słynny norweski badacz polarny, zbadał ponad sto wysp antarktycznych. W 1904 r. ustalił położenie pn. bieguna magnetycznego. W 1911 r. jako pierwszy osiągnął biegun płd. o cztery tygodnie wyprzedzając brytyjską wyprawę R. F. Scotta. W 1926 przeleciał nad biegunem płn. na sterowcu "Norge". Zaginął bez wieści podczas przelotu z Norwegii na Spitsbergen. Wydał wspomnienia, m.in. wydane w Polsce" Zdobycie bieguna południowego". Jego...

Komisja Edukacji Narodowej była jednym z pierwszych ministerstw oświatowych w Europie. Powołana w 1773 r, po rozwiązaniu zakonu jezuitów, miała przejąć prowadzone przez ten zakon szkoły i opracować zasady programowe nowego systemu szkolnego. Do najbardziej zasłużonych członków KEN należeli m.in.: A. K. Czartoryski, I. Potocki, A. Zamoyski. Prace KEN trwały do 1780 r. Przed laty zaplanowana jako główna, przelotowa, dwupasmowa arteria Ursynowa. Inwestycja ta miała być realizowana z kasy...

Ulice dzielnicowe Utrudnienia w ruchu

Głaz upamiętniający patrona Gimnazjum nr 91, żołnierzy Kompanii AK por. „Gryfa”, którzy w latach 1939-1945 walczyli o niepodległość Polski na południu powiatu warszawskiego – ul. Kajakowa 10, przed Gimnazjum nr 91 Treść napisu: W HOŁDZIE PATRONOWI SZKOŁY – ŻOŁNIERZOM KOMPANII AK POR. „GRYFA”, KTÓRZY W LATACH 1939-1945 WALCZYLI O NIEPODLEGŁOŚĆ POLSKI NA POŁUDNIU POWIATU WARSZAWSKIEGO SPOŁECZNOŚĆ SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 101 MIESZKAŃCY URSYNOWA 24 CZERWCA 2004 R.

Grób Zbigniewa Filipowicza – porucznika AK pseud. „Zych”, zgrupowanie „Baszta” – cmentarz parafialny przy ul. Anyżkowej Treść napisu: Ś.P. ZBIGNIEW FILIPOWICZ ŻYŁ LAT 27 POR. A.K. PSEUD. „ZYCH” ZGRUP. „BASZTA” ODZNACZONY KRZYŻEM VIRTUTI MILITARY V KLASY I ZŁOTYM KRZYŻEM ZASŁUGI Z MIECZAMI POLEGŁ W POWSTANIU WARSZAWSKIM DN. 2 VIII 1944 R. Poniżej: znak Polski Walczącej, na stopniach grobu napis: Z MATKĄ

Tablica memorialna upamiętniająca więźniów politycznych, w tym żołnierzy Armii Krajowej, pomordowanych w latach 1945-1956 na terenie Wyścigów Konnych na Służewcu – przęsło muru otaczającego teren Torów Wyścigów Konnych, przy ul. Puławskiej, w pobliżu przystanku autobusowego Treść napisu: PAMIĘCI WIĘŹNIÓW POLITYCZNYCH W TYM ŻOŁNIERZY ARMII KRAJOWEJ POMORDOWANYCH W LATACH 1945-1956 NA TERENIE „WYŚCIGÓW KONNYCH” NA SŁUŻEWCU ZGINĘLI ZA NIEPODLEGŁĄ POLSKĘ ŻOŁNIERZE PUŁKU AK „BASZTA” WŁADZE I...

Kopia figury św. Jana Nepomucena (oryginał z 1864 r. został przeniesiony na teren klasztoru o.o. Dominikanów na Służewie) – ul. Dolina Służewiecka, róg ul. Nowoursynowskiej Na cokole pomnika napis: Piotrowski Jakób Służewianom na pamiątkę 1864 r. Na tabliczce umieszczonej na bocznej ścianie cokołu napis: Kopia figury św. Jana Nepomucena znad Potoku Służewskiego w Warszawie Rzeźba patrona dobrej sławy ufundowana w 1863 r. przez ministra Jakóba Piotrowskiego upamiętnia współpracę Służewa z...

Symboliczny grób nieznanego żołnierza AK, którego prochy przeniesiono na Powązki Wojskowe, kw. C8, rz. 4, gr. 18 – Las Kabacki, płn.-wsch. jego część, przy przecięciu duktów, najbliżej ul. Nowoursynowskiej Treść napisu: Ś. P. POLEGŁ ZA WOLNĄ POLSKĘ NN ŻOŁNIERZ AK 29.VII.1944 R. GRÓB SYMB. PROCHY PRZENIESIONO NA POWĄZKI WOJSKOWE kw. C8, rz. 4, gr. 18

Głaz upamiętniający miliony Polaków wywiezionych na Syberię w latach 1939-1956 – Park im. Jana Pawła II przy ul. Romera Treść napisu: PAMIĘCI MILIONÓW POLAKÓW WYWIEZIONYCH NA SYBERIĘ W LATACH 1939-1956 MIESZKAŃCY URSYNOWA